Cando o teatro en Brumoso era máis que flor de un día

O louxeiro Pepe achégame un folleto ou anuncio ou programa de man dunha representación teatral cun reparto excepcional, que podedes ver con maior claridade picando enriba. Un reparto de mozos de ferro que agora son cabelos prateados, no mellor dos casos, ou foron chamados para esa última mudanza da que naide pode fuxir. Flor dun día acaba sendo a vida. Ben seguro que así llo parece aos do cabelo branco, como me parece a min que foi onte cando andaba facendo trasnadas polas rúas. Do que non cabe dúbida e de que San Ciprián era o berce, a cuna de grandes actores e actrices que atraían espectadores de todos os lugares da contorna. Se as airas pudesen falar... Como non é así, teriamos que tirar da memoria dalgún dos protagonistas para saber se a representación foi finalmente o domingo, 20 de abril de 1947, ou se tivo que deixarse, por culpa do tempo, para a segunda data contemplada, o día 27 de abril. Se houbo moita xente e se a Verinense ofreceu, como complemento, unha actuación digna do evento.